Duvarlarında kurşun yarası, sanki alın yazısı.... Sıtmaya tutulmuş titreklikte, bir ölüm sarısı.... Sürgün yedin içimde, bir o yana bir bu yana gezdin.... Yazın ortasında kar mı gördün.... Üşüdün, titredin bir kuş misali..... Bürün, taş kesilmiş parkana bürün.... Sık ki, donmasın ellerin...... Dayan yüreğim, elbet biter bu sürgün...
dayan yüreğim, bu da geçecek!.... kimse arkasına dönüp bakmazken... kimse senin neler yaşadığını anlayamazken .... ve tüm yaşananları senden başka kimsenin.... aynıyla yaşayacağından emin olamazken .... var mı içine kapanıp ağlamak?.... Susma yüreğim ...... bak akıp gidiyor hayat yaşamak ......sevmekse sen yaşa yaşanabileceklerin en iyisini..........,özlemekse yaşamak sen en çok özleyen ol....Dayan yüregim birgün birn nefes herseyi silecek...
Gayret et biraz daha içerim kararmasın.... Kötü şeyler düşüme nefesim daralmasın.... İtekle şu gemiyi umudum sararmasın.... Şafak söktü sökecek dayan yüreğim dayan.... . Çok çileler çektik biz hep ağırdı yükümüz..... Dökülse de yapraklar sağlam kaldı kökümüz... İçimiz kor olsa da dışa vurmaz kokumuz..... Şafak söktü sökecek dayan yüreğim dayan.....