bitiyorum yokluğunda.....
her gün yokluğunla yok olduğum bu şehirde......
yine sana doğuyorum inatla.......
kalemi kırık acemi bir şair gibiyim şimdi.....
bütün sözlerim bir başka hasrete gebe olduğunca....
ki...geceler başlı başına bir düşmanken bana....
ben göğsünde sabahlar devşiriyorum umutla.....
bitişlerim yeniden başlatırmı seni bilmem ama,....
korkuyorum karanlık olunca.....
üstü başı çamur olmuş bir çocuk gibiyim...,
kapıyı çalmaya korkuyorum son günlerde,.....
eve gelesim yok,...
sebebi nedir bilmiyorum ama...... her gün biraz daha bitiyorum sana.....
Her şeye eyvallah ama.....
ben anlamadan ....her gün biraz daha bitiyorum sana,...
güneş olmuştum sana,....
yıldızlarımızı hatırla,.... hepsi tek tek saçlarında,....
kanayan yaramı sarmadın belki de ondan....,
anlamadan ben beni....,
her gün biraz daha bitiyorum sana......
Tüm yaralarım kanıyor bugün sana...,
tüm çıplaklıklarım utangaç karşında...
gözlerim gözüne aşiyan da, ...
ellerim uzak kalıyor sana.....
her gün biraz daha bitiyorum ben sana....
kıyıma vuran bir dalgasın belli,...
ömrüme kader oldun bilirim de,..
verdigin keder neden anlamıyorum.....
her gün biraz daha bitiyorum ben sana.....