Ben sanki unuttum her şeyi.....
İçimdeki korkuyu, sevinci, acıyı, aşkı....
Sanki unuttum ben yaşamayı ve kendimi.....
Ben unuttum sanıyorum ki seni....
İçimde yürüyen bir örümcek gibi....
Tüylerimi gıdıklayan o hissi....
Ayaklarının nasırlarını....
Deliksiz huzurlu uykularımızı...
Rüya gördüğünde derinden... bir nefes koparışını....
Unuttum ben sanki seni, kendimi.....
Ve nasıl olduğumuzu......
Ben benden geçtim, kendimi unuttum....,
Kimim neyim, hep sualim oldu,....
Ben bende değilim, sana karıştım sen oldum.....
Zihnim benim değil, yüreğim benim değil....,
Ruhum ise hiç bana ait değil.....
Ben küçük bir damla idim senin ruh deryana karışıp....
O saf berrak deryanda karışıp yok oldum.....
Ben benden geçtim, kendimi unuttum.....
Senin gözlerinin içinden bakar oldum,......
kendimi unuttum ben....
sabahları kalkmayı....
gözlerimi açmayı.....
gülerek uyanmayı ....
kendimi unuttum ben ....
küstümmü ben hayata ....
agladım mı yoksa ....
bir boşlukta gibiyim hala .....
içimde bir şeyler bitiyor anlıyorum ...
anlamadıgım sebeple ..
kendimi unuttum ben ......
Korsuz küle dönmüşken,içimdeki bu ateş.....
Yeniden başlayamam,sana nasıl yanarım.....
Gençlik el oldu gitti,kader zalimdi kallleş...
Ben kendimi unuttum, seni nasıl anarım.......
Kavuşma hayâliyle gözümde tütüp durdun....,
Yaşadım mı öldüm mü ne aradın ne sordun,.....
Ayrılık hançeriyle beni bağrımdan vurdun,....
Ben kendimi unuttum seni nasıl anarım......