Gün eğri düşerken omuzlarıma.....
İhraç edilmiş şehir işgallerimde....
Tarumar edilen sokak hücrelerimde...
Tetiğini çoktan çektiğim ömrümün son deminde....
Bana birşeyler söyle.........
Kırk parçaya bölünmüşlüğümle...
Tükenmişliğim.....
Yalnızlığım doğum sancılarında....
Öksüz çocuk gibi titriyorum bir başıma....
Bana birşeyler söyle......
Bir şey söyle.....
Defterler açıldığında,.....
Gökyüzü sıyrılıp alındığında......
Cehennem tutuşturulduğunda, cennet yaklaştırıldığında....
Unuturum ben seni, her şeyin unutulduğu o anda.....
Güneşle ay bir araya getirildiği zaman......
Hani insan "kaçacak yer neresi?" dediği zaman......
Bir şey söyle...
Denizler tutuşturulduğunda, dağlar yürütüldüğünde.....
Bir şey söyle.. ..
Yıldızlar semadan bir bir döküldüğünde üzerimize....
Ben seni unuturum, söyle!.....