Bu gece senin için
Çocuk gibi ağladım
Ezikliğine senin
Senin mutsuzluğuna
Penceresiz,ışıksız ve
Umutsuzluğuna
Dalından koparılmış
Ezilmiş bir çiçeksin
Mavi gök kadar güzel
Hasret kadar gerçeksin
Dört duvar arasında
Sararmış bir çiçeksin
Ömrünü zehir gibi
Yanlızmı içeçeksin
Ne kadar çok isterdim
Bu şarkımı duymanı
Suskun çığlıklarıyla
İnleyen şu kemanı
Temmuzmudur şubatmı
Takvimsiz zamanlarda
Penceresiz ışıksız
Karanlık zindanlarda
Dört duvar arasında
Uçmayı unutmuşsun
Geceleri koynunda
Yanlızlık uyutmuşsun
Gelde yüreğimizde
Demleyelim sevdayı
Gecenin güneşiyle
Yakalım sigarayı.