benim aşkım neden doğdu karanlık kentin ışıksız evinde
aşıkmıydı sanki bedenimin sahibi olan ruhum karanlığa
benmi hayal kuruyordum yoksa
bir kelime yeter sadece tüm bunlara cevap
seviyorum yada seviyorum
ölümü bile göze alabiliyorum
senin için cevabın için
abartı sanarken sen bu aşkımı ben
benim aşkım bukadar azmıydı?
diyorum kendi kendime
ne yazık ben sadece
senden bir kelime beklerken
ben sana karşılıksız şiirler yazıyorum
Tahammülün fevkinden çıkmışsa şimdi aşk Kıskanması bir hâl aldıysa Şusu- busu batıyor sevgilinin demek ki İnsan sevince gerçekten kolay ikna oluyor oysa Gönlümü razı ettim de ısrar ile tesiri bulamadım aramızda Önce mesafelere boyun eğdik biz çaresizlik içinde Esasen yakındık yakın olduk hiç yakınmamıştık amansızca...
SEN BİR ÇİÇEKSİN-
Sen bir çiçeksin
Buz tutmuş dağlar
Zirvesinde kardelensin
Kurumuş bataklıklar
Ortasında açmış birtek gül
Sen bir çiçeksin
Hiç solmayan.
Ne kadar istesemde , sus söyleme
Ayrılık acısı çeken gönlüme
Bir umut bir bekleyiş bırak gönlüme
Mezara beni değil , aşkımı gömme
Söyle sevdiğim unuttun mu beni ?
Artık her şey anlamsız,her şey faydasız,sensizliğimle yalnız
Sana hasretim,sana birtanem
Sensiz geçecekse bir anım bile,istemem bu ömrü kalsın seninle
Bırak batsın güneş ben yine doğarım sensizliğimle yine
Yanlız sana hasretim sana birtanem
Gözlerdir aşkı yaşatan
Kısa bir sözdür sevdanın yolu
Bazen ufak bir hüzündür
Mutluluktur sensizliğin sonu
Ve hatta bazen
Kendini kaybettiğin anlarda
Bulmaktır kendini aşkın gücü
Kenetlenmektir hayata
Ağzımda eski mısralar uzanıp kalmışım
İstanbul minareler odamda gibi
gökyüzü temiz ve parlak
işte kol kola girmiş en mesut günlerimiz
muhalif bir rüzgâr karşı sahilden.