Sevdam ağlıyor,
Her hüzünlü sayfanın içinde,
Bu kurumaya yüz tutmuş,
Senli saklı bahçemde...
Sevdam ağlıyor,
Her damlası bir şiir olup,
Yapraklardan aşağı dökülüyor.
Damladıkça sanki ciğerlerim sökülüyor...
Sevdam ağlıyor,
Bir neyzenin,neyini ilahi üfleyişinde,
Her mızrap bir tele,
Yanık yanık değdiğinde...
Sevdam ağlıyor,
Her akşam güneş ufka daldığında,
El ayak ortalıktan çekilip,
Yüreğim yalnız bana kaldığında...
Sevdam ağlıyor,
Kapım her dertli çaldığında,
Her geleni sana benzetip,
Sen olduğunu sandığımda...
Sevdam ağlıyor,
Bu şehre her yağmur yağdığında,
Yağmurlara aldırmayıp,
Yüreğimin yangın yeri gibi yandığında...
Çok gidenler oldu zamanla benden
Ardına bile bakmadan terk edenler oldu
Hiç bir şey yapamadım gelmedi elimden
Yalnızca gözlerim yaşlarla doldu
Bari tüm akan yaşlara inat
Sen de gitme...