Hayatimizin kiymetini
bilemiyoruz. Allahu Tealanin bize sunmus oldugu bu güzel imkan ve firsati heba
etmenin bizim acimizdan ne kadar önemli oldugunu, birgün anlayacagiz elbette
ancak o zaman is isten gecmis olacak.
Nice seyler yapmak istememize ragmen bircok mazeret ve
bahanelerle gecistirdigimiz güzellikler, her nedense dünyevi istek ve
arzularimiza takiliyor. Nedir bizi bu güzelliklerden alakoyan seyler! Yapmak isteyipte
yapamadiklarimiz !
Kimi yalnizliktan, kimi parasizliktan, kimi ilgisizlikten,
kimi sahipsizlikten dert yanarken bunlarin cözümü icin adim atmaktan cekiniyor.
Yine hepimizin bildigi bir ifade "son pismanlik fayda vermez". O
halde neden hala yapmak istediklerimizi yapmiyoruz, yapamiyoruz. Bir gün
pismanliklar icinde "eyvah" demek gerekiyor mu! Buna gerek var mi!
Baskalari icin yasamak yerine neden kendimiz olamiyoruz.
Kasdim, cevremizdek insanlara karsi duyarsiz olmak degildir…ancak
„birileri ne der“ diye, yasamak istediklerimizi ertelemek, „birilerinin“ bize
altin tepside sunacagi güzellikler degil bilakis kendi gayretimizle elde
edecegimiz olasiliklardir
Yoksa, bizim hayatimizin hesabini baskalari mi verecek!
selam ve hürmetlerimle...
-----
Her bakan göremez, her gören mutlaka bakmistir...