Yudumlarken cayimi gözüm Mum isigina takiliyor. Sönük. Odaya kivrim kivrim süzülen, ince bir ip gibi havaya yükselen duman. Ayri bir güzellik veriyor, los oda icine. Neden bilmem, calisma masamin sol yanina, balkon kapisinin penceresinden öteye, ötelere yani gökyüzüne daliyor gözlerim...dertler icinde yasayan ve bir türlü sikintilari ile bas edemeyip, hayatin icinde cözüm üretmek varken, görünmeyenin ötesinden, derdine care bekleyen zavallilar misali...

Ben caresiz miyim! Ic burkan bir sahne...görmeye degmez, sizi de cesaretsizlendirir. Sessiz bir oda ve oda icinde oturan bir zavalli...

Uzaktan bakilinca, psikolojik dramlarin yüklendigi Hollywood yapimi bir film akla getirebilir. Hani "filmdir iste" deyip gectigimiz. Aslinda filmlerin gercek hayat kesitlerinden alindigini unutarak...

Hayata yenik mi düstüm. Oysa hayat her seyiyle benim hizmetime amade olmali degil miydi!  Ben mi üstündüm yoksa hayat mi. Hayat benimle mi (insan) güzeldi yoksa Insan hayatlami...

Bir an tüm insanligin yok oldugunu düsündüm. Koca dünya ve ben bir basima kalmisim. Mal, mülk ne ararsam var. Yani dünya benim. Ve ben zenginim, hemde aklin hayalin alamayacagi kadar. Ancak tek basima. Tuhaf bir zenginlik. Bu huzur mudur, güven midir yoksa mutluluk mu. Bir ise yarar miydi! Bilemedim, siz koyun adini.

Hayat benimle mi (insanlar) güzel yoksa ben miyim (insan) hayati güzellestiren.

Hayat midir insani güzellestiren, o halde dipsiz bucaksiz düsüncelerin esiri olmaya devam diyecegim ama kimbilir buna da itirazlar olacaktir...

Bir ihtimal daha var, "hayati güzellestiren insandir"...Öyle ise, nerede sahi bu insanlar...

Rüzgar öylesine sert vurmustu ki balkon kapimi, düsünce alemimden siyrildim. Mum sönmüstü...

selam ve hürmetlerimle...

-----
Her bakan göremez, her gören mutlaka bakmistir...

Aydinlik günler umududur insanin, hani icinde sikinti olmayan, kara kara düsünmeden gecirdigi huzur dolu günler...

bazen cökerde icine bir karanlik, en ufak kivilcimi kendine umut kapisi görür...

selam ve hürmetlerimle...

-----
Her bakan göremez, her gören mutlaka bakmistir...

Estagfirullah efendim...güzel göen güzel düsünür, güzel düsünen hayatindan lezzet alir...buyurur Üstad...

En olumsuzundan dahi olumlu bir nokta cikarabilmek, her insanin yapabilecegi is olmasa gerekir...bazen Polyannaciliga soyunsakta insaniz yine de karamsarliklarimiz bizi yakaliyor..bazen bir olay, bazen bir sikinti ve bazen de gecmisin izleri yakaliyor...

En umulmadik sikintilarinizda, günesi görebilmek, meltem sabahi bahar rüzgarini yudumlayabilmeniz dilegiyle...

Saygilar bende efendim

selam ve hürmetlerimle...

-----
Her bakan göremez, her gören mutlaka bakmistir...

evet efendim, haklisiniz, ilginiz icin tesekkür ederim...Size de hayirli aksamlar

selam ve hürmetlerimle...

-----
Her bakan göremez, her gören mutlaka bakmistir...

"Anlamini kavrayana hayat güzel"...

ne büyük mana, idrak edebilen bir adim öte gelsin...

Niceleri hayati "benim" diyerek sahiplenir..."diledigim" gibi yasarim bahanesi ile, kendisine emanet edilen o güzellikleri yine kendi heva ve hevesi ugruna heder eder...bir gün kapi caldiginda "artik gitme vakti" diye, geriye baktiginda bir yigin "hüzün" ve "pismanliklar" yumagi sirtinda kambur olarak tasinir...

Ne aci bir sahne...

selam ve hürmetlerimle...

-----
Her bakan göremez, her gören mutlaka bakmistir...