Burada senin ve seninle ayni kulvarda kosanlarin; milliyetcilik, irkcilik ve fasizme duygu bakimindan hangi anlamlar yükledigi bilinen bir durumdur.

Niyetim bunu sorgulamak degil.

Fakat anlamadiginiz, bilmediginiz sey bu üc olgunun bir tek tanimin parcalari oldugudur.

Bir kisinin kendi milletini duygu ve düsüncede diger milletlere kiyasliyarak üstün görmesi milliyetcilik, kendi disindakileri hor ve hakir görmesi irkciliktir. Fasizim ise bu duygu ve düsünceden hareketle baskalarina fiili siddet uygulamaktir.

Milliyetcilik belki tanim olarak mahsum görülebilir ama yeri ve zamani geldiginde cok rahat ve hizli bicimde irkciliga ve oradan fasizme evrilebilir.

Kisi kendi etnik kimligi ile övünc duyabilir. Zaten aksiside dogru degildir. Fakat kendi etnik kimligine duyulan övünc kollektif bir slogana dönüsürse gericilesir.

Actiginiz konudan dolayi sizi kutluyorum. Emeginize saglik.

Charles Chaplinin sözleri bugünümüzdede güncelligini yitirmemistir. Kendisi sadece sanatci dehasiyle degil politik, devrimci, bas kaldiran kisiligiyle cagimiza damgasini vurmustur.

1936 da Hitler fasizmine karsi cevirdigi filmde, Büyük Diktatörde Nazizme savas acar ve Hitleri karikatürize eder.

Filmin sonunda insanlığa şöyle seslenir:

"Sizleri aldatan, köle gibi kullanan, ne yapmanız gerektiğini nasıl düşünmeniz gerektiğini ve nasıl ölmeniz gerektiğini söyleyen bu zalimlere boyun eğmeyin.

Sizleri bir hayvan terbiye eder gibi şartlandırıp topun ağzına sürenlere boyun eğmeyin.

Sizler birer makine değilsiniz.

Sizler insansınız!

Kalbiniz insanlık sevgisiyle dolup taşmaktadır! Nefret etmeyin!

Yalnızca sevilmeyenler nefret eder. Sevilmeyenler ve anormal olanlar."

Bunca savaşlara,hırsa ve bencilliğe rağmen insanlık bu kadar çoğalabildiyse,yinede bir umut var;birlikte mutlu olmaya dair.

Eğer hala bunca gelişmeye rağmen kendimizi yok etmediysek, bu aslında iyi olan tarafımızın baskın olmasındandır

Her ne kadar merhametsizler varsada,vicdanı olanlar çoğunlukta.

Biz insanlar, kendi doğamıza aykırı olarak kendimizi şehirlere hapsettiğimiz, üst komşumuzdan bile haberdar olmadan, doğadan uzak yaşadığımız için devamlı korkuyoruz birbirimizden 

Halbuki, insanlık evrende hem ne kadar küçücük bir varlığa sahip olduğunu, hemde bu varlığının farkındalığının muhteşemliğini kavrayabilse;

Ne din, ne dil, ne ırk,nede cins ayrımcılığı yapacaktır.

Arkadaşlar evrenin ne kadar büyük olduğunu ve bizim dünyamıza benzer daha milyonlarca gezegen olduğunu düşünürsek kendi küçük kavgalarımızın anlamsızlığının farkına varırdık

Dünyamıza bir göktaşı düşmeden başka insanlarında bu dünyanın rengi ve en az bizim kadar yaşam haklarının olduğunu hatırlayalım.