Biraz garip, biraz tuhaf…Kimbilir ifade edildiginde nasil karsilanir…Bir ifade vardir, olunamayan kisiligi, ben böyleyim düsüncesi ile kendini avutma gayreti…
Ben biliyorum, ben bilirim…baskalari hakkinda insanlari tanimadan fikir yürütmek ve bunun disina cikamamak…bir noktada ötekilestirme girisimleri…
„Sen söylesin, pardon nasilim, söylesin…eminmisiniz, evet eminim…kuzum ne tür kompleksiniz vardi…bende kompleks yok bilakis sizde oldugunu düsünüyorum…!“
Insanlar sinif sinif, degisik düsünceler icerisinde…“benim gibi düsünmeyenden baslayiniz“, „bizden“ düsüncelerine kadar her türden ve fikirden insan türüne rastlamak mümkündür…

selam ve hürmetlerimle...
-----
Namuslu olmak söz ile olsaydi, dünyada namussuz kalmazdi...

Insanoglu, kendi düsüncesine uyanlarla diyalog ve iletisim kurmayi arzu eder...dogru mudur yoksa eksik kalan yönü var midir, düsünmez...ayni inanci ve düsünceyi paylasmiyorsa, onunla paylasabilecegim bir mesele yoktur diye geri cekilmeyi yegler...

Kaldi ki, en basarili insanlar, kendi düsüncelrine zit olan düsüncve ve fikirlere yer vererek ileri gitmislerdir zira zitliklar gelistirmeyi berbarinde getirir...

Benim gibi düsünmüyorsun, bizden degilsin, bu tutum dislanmayi beraberinde getiriyor...Ötekilestirmek, kaale almamak, kücümsemek, kendisini begenmislik ve gurur, nedense insanlara karsi önyargili yaklasimda bulunmayi sagliyor...

Ortak noktamiz var midir, acaba paylasabilecegimiz bir düsünce ve fikir üzerinde konusabilir miyiz zahmetine katlanilmadan, bizden degil, benim  gibi düsünmüyor gerekceleri ile vazgecilebiliyor...

Meseleye bu sekilde yaklasan insanlarin, düsünsel ve fikirsel anlamda, dünyalari dardir, genis bir yelpaze icinde gezinemezler, ayni kaliplar icinde kalmaya mahkumdurlar...önyargi, fark etmeseler dahi, beyinlerinde rahatsiz edici bir olusumdur...bunu anlayabilmek ise ayni cercevede kalmaya kendini zorunlu hissedenler icin asla mümkün degildir...

selam ve hürmetlerimle...

-----
Her bakan göremez, her gören mutlaka bakmistir...