Karanliklara gebe kalmis dünyana

günes gibi dogmak istemistim

birden ayaz da kaldim

soguk rüzgarlar gibi esip

beni bir mum gibi söndürecegini

nerden bilebilirdim

Gülmeye hasret kalmis kalbine

yediveren gülleri ekmek istemistim

her mevsimde yüregin bahar olsun diye

oysa ben kara kislarda kalmisim

üzerime bir cig gibi düsüp

yeseren dallarimi kiracagini

güllerimi solduracagini

nerden bilebilirdim

Seninde varmis kirilan, yikilan hayallerin

paylastikca cogalan sevgilerle

hayallerimizi mozaik taslari gibi

bir bir siralayip onarmak istedim

her parcasi siyah beyazmis

sevginin getirdigi sabir da yetmedi

sonunda renksiz kaldim

bundan böyle her hayalimin

eski bir film gibi siyah beyaz

ve soluk olacagini

nerden bilebilirdim

Sevgiler paylastikca cogalir demistim

ben paylastikca eksildim

seninle kat kat olmak istemistim

zaman asimina ugradim

her batan günesle biraz daha azaldim

kendim ettim kendim buldum

diyerek avundum

böyle olacagini nerden bilebilirdim

bundan böyle ben tükendim

seni de icimde nihayet bitirdim

dipnot...: her yüregin tasidigi bir yük vardir ama agir ama hafif...

tesekkürler

emel

Selam arkadasima.

   Bileceksin arkadasim,bileceksin.O deneyimi gecirmek istemiyorsan bileceksin.Bilmezsen sonradan zaten ögreneceksin.

   Güzel bir siir,paylasimina tsk.ler.

Bende bu gün okudugum bir siiri aklimda kaldigi kadariyla paylasmak isterim.

Sen dardaysan bilki ...ben zordayim....

Sen atesteysen bilki... ben kordayim...

Bir gün bu dünyadan göcüp gidersen....

Bilki...SENDEN ÖNCE ORDAYIM...........

   Saygilar,iyi yorumlar dilerim.

aslm memo

paylasima katkida bulundugun icin ve siirin icin tesekkür ederim

saygilar

yazdim iste icimden geldigi kadarinca karinca kararinca