Her bakan göremez, gören ise mutlaka bakmistir...
selam ve hürmetlerimle...
Nice "düsünce" teatileri vardir, insana geceleri yukusuzluk yasattigi...bazen bir kelime, bir mirildanma belki bir gülücük nice kapilarin acilmasina vesile olur...bir girdabin icinde bulunan icin, gören göz nice mesafeler uzakta cirit atiyordur..
"düsünüyorum o halde varim" diyen sahis ne adina, kim adina söylemistir bu sözü...kendi adina mi, toplum adina mi ve düsüncesini bagladigi nokta nedir...kistas ve ölcümüz nedir...evet, düsünelim, düsünelim ki görebilelim ancak neyi, neden görmeliyiz, kim koyacak bunun ölcüsünü...
Gözleri vardir görmezler, kalpleri vardir anlamazlar, kulaklari vardir isitmezler diyen, degismez hakikat, bu ifadesi ile bize neyi anlamamizi murad etmistir...göze ragmen görememk, kulaga ragmen isitememek, kalbe ragmen anlayamamak...bir insan diger bir insana bunu ifade etse acaba nasil karsilanir..?
Madem böyle bir degismez hakikat var ortada, soruyorum kendi kendime ben hangi siniftanim acaba?
Evet, Can'im.....seni Allah icin cok seviyorum güzel kardesim...bu arada bayramin muabrek olsun...
Maddi olan ile manevi olani ayirt edebilsek ve "öncelik-sonralik" konusunu kavrayabilsek bir cok meseleyi cözmüs olabilecegimizi düsünüyorum...
Haykirmak istiyorum, coskunum ...üfül üfül esen rüzgar dostum oldu, penceremden iceri sizan, yanagimi yalayip gecen...ve ic alemimde firtinavari kabarmalar, haydi diyor...
öyle bir gücte olsun ki, hayallerin dahi ulasamayacagi, öyle yükseklikte olsun ki arsa uzansin ve tüm Kainat bu sesle irkilsin ve kulakversin ve bilsin " LA ILAHE ILLALLAH..."
Efendimiz sevginizi ifade edin buyurur...yapmacigi olmayan inalari severim ve sende bunu gördüm...birilerinin ne dedigi beni pek ilgilendirmiyor...seni ben böyle tanidim ve bir kardes olarak ilk yazismamizla beraber, bir sevgi olustu...
Rabbim her daim yüzünü güldürsün...
bunlar bir özlem, evet haklisin ve belki bircok inanan insanin hasret duydugu seyler ancak bagirmakla is olmadigini hatirlatmama gerek yok zannediyorum...
"biz ne yapiyoruz"...susamis gönüllere bir damla olsun serbet sunabiliyorsak ne mutlu bize...onlar görevlerini yaptilar ve bize büyük bir miras biraktilar...ve bunlar bizden sorulacak...
bir söz bildigin dogruyu büyüklenmeden ögretki seytan sinifana girme bizlerde senin deyindigin gibi bir nebzede olsa kurumus yüreklere susamis gönüllere serbet sunabilmek...(demissiniz...)
Amin insaAllah, diyorum...Rabbim cümlemizi muvaffak kilsin...
Bir sey ögretebildiysem ne mutlu bana...
Aslinda ögrenmek isteyene hayat bir okul lakin elimizdeki sermayeyi, kazandigi helali harama harcayanlar gibi car-cur ediyoruz maalesef...
Madde isin zahir yönüdür ancak manadan giyilen kiyafetlerdir...insanoglu hayatini madde ile ölcerken aslinda manasinda olusturdugu ruh penceresinden bakar...
Ruh penceresi atillasmis insanlarin maddeye bakimlari mana yüklü olamayacagi gibi, ic aleminde de katilasmis kaliplar olusturacaktir...
Bazen olur takilirim esyanin maddi yönüne...bir güzelliktir alir götürür beni ötelere, sükrederim...soyuta bakmakla baslayan yolculugum somutda kilitlenir cogu zaman ve bir an duraklarim, geldigim nokta öylesin cekici ve gizemli ki, ötesine adim atamam...ve anlarim...
Perdeler var görmemi engelleyen...