|
|
|
kimbilir...? |
Şimdi zamanın diğer ucunda Farklı şehirlerde Aynı nefesi solurken Bir birine yasaklanmış İki şehir gibiyiz…
Bir dolunay gecesinde Yıldızların rüyaya daldığı vakitlerde Denizlerin uyuduğu saatlerde Kör gecenin koynunda Senden arda kalan Mektupları okuyorum hiç bıkmadan.
Bir yanım kız kulesine uzanıyor Diğer yanım karadenize Yeşil dağların eteklerinde yeşeriyor papatyalarım Güllerim balkonumda seni bekliyor…
----- keskin bir býçak gibiyim, kanamayý göze alan dokunsun |
|
|
|
|
|
|
|