ve biraz daha fazlası

bence ile başlayan cümlelerimizin kendi fikirlerimiz olduğunun farkında olduğumuz manasına gelir...söylediği şeyin kendi fikri olduğunun farkında olan insan,fikrinde yanılıyor olabileceğininde farkındadır...

sence diyerek soru sormak,karşımızdakine konu hakkındaki fikrini sormak demektir,onun fikirlerine açık olduğumuzu gösterir,aynı zamanda ona kendisini ifade etme fırsatı ve hakkı vermiş oluruz,bu tür bir diyaloğun daha yapıcı olabileceğini belirtmek istedim ben kısaca...detaylar var ama uzun cümleleri sevmiyorum.

umarım bu şekilde anlaşılabilir ne demek istediğim?

katılımınız için teşekkürler...

insanın savunduğu,sahiplendiği şeyi taviz vermeksizin,herhangi bir esneklik göstermeksizin yüreğiyle ve tüm benliğiyle savunmalı sahiplenmelidir diyorsunuz,inandırıcılık ve ikna ancak bu şekilde mümkündür demek istiyorsunuz galiba?

peki ya savunulan sahiplenilen şey yanlış bir şeyse?

olamazmı böyle birşey?

veya savunulan şeyin ne ve nasıl birşey olduğu daha önemli değilmidir?

yani;doğruyu ve gerçeği bulma ve savunma sahiplenme,herhangi bir fikri düşünceyi savunmaktan ve hatta karşımızdakini o fikrin doğruluğuna ikna etmekten,edebilmekten daha önemli değilmidir?

bir insan o kadar kendinden emin bir tavırla yanlış bir fikre sarılmışsa eğer o fikirden vazgeçebilmesi o denli zor olmazmı?

yoksa;

yanlış dahi olsa insan inandığı,savunduğu şeyi sonuna kaDAR TÜM GÜcüyle savunmaya devammı etmelidir?..................

izlediğimiz yol ve yöntemlerin karakterimizle ciddi bir bağlantısı bencede vardır ama bu mevzu çok kafa ağrıtacak,çok karmaşık,komplike bir mevzudur diye düşünüyorum