vinted, mädchenflohmarkt ve kleinanzeigen ebay de cok yogunum

uzun zamandan beri ha bugün ha yarin dedigim projeme basladim bir kac haftadir

cünkü kolay is degil, her ürünü, objeyi tek tek fotograflayip, ölcüp, ölcülerini kaydedip, isiklandirmasi mi dersin, fotograf cekerkenki durusu mu dersin, bayagi bir zaman ve özveri harcamak gerekiyor

ben harcadim, emeklerimin karsiligini da aliyorum

ama beni her zaman sasirtan da, mesela bir örnek vereyim, bir tshirt var elinde, yani tshirt de denmez artik ya, orasi burasi kaymis, rengi solmus, kücülmmüs yikaya yikaya, bu satmaz ama du bakalim her seyin bir alicisi da vardir diye satisa sunuyorum, ve pat ilgilenen oluyor, yani bu insanlar ya fetisist ya da gözleri bozuk herhalde, yoksa baska bbir aciklamasi olamaz diye düsünyorum

sata sata, tavanda asili olan lambayi da sattim dün aksam, lamba aslinda güzel, boheme tarzi hasir dan, ama güzel bir isik olusmuyor odada, hep böyle bir losluk mevcut, calisma odasinda da hic gitmiyor losluk, isil isil olmasi lazim gerektiginde bu yüzden satildi satilmasina da, si burdan sonra basliyor, ben simdi bunu nasil cikarcam kablodan korkuyom resmen ya, ya elektrik carparsa, yaw bbiliyorum elekttrigi ana hatdan kapaticam sonra merdivene cikip kablolari birbirinden ayircam da, yine de ne bilim iste ya, 15 euro daha fazla kazanim diye canimdan olursam hic iyi olmaz bu aralar diye düsünüyorum

toparlamak gerekirse

en ucuza sattigim ürün 0 Euro idi, yani cöpe gidecegine kisi mutlu olsun diye bir sarimsak ezecegi, sirf posta parasina. en pahaliya sattigimsa meindl dan dag bayir cizmesi 175 euro ya

evet sevgili kardeslerim, yaklasik 3,5 haftadir yaptigim bu satislardan tam tamina 423 Euro kazandim, nasil 

asiri mutluyum, neden ? cünkü bu öteberiler keller da yillardan beri kolilerde, kiyida kösede posetler icinde öylece duruyordu, aslinda atmayi düsünüyordum, sonra dur bi deneyim dedim, ve oldu

tuhaf olan da ne söylim, ne kadar az esya o kadar rahat nefes olayi dir

inanilmaz rahatliyor insan, hatta gurur duyuyor, böyle tarif edilemez bir mutluluk kapliyor etrafimi, azaldikca daha net görebiliyorum, azaldikca müthis rahatliyorum

ayrica alicilar da memnuniyetlerini msj la bildiriyorlar o sayfalardan 

veee, geri dönüsüme katki saglamak da ayri bir mutluluk bence, denemek de fayda var bacilarim kardeslerim

ya da sizin bu konuda tecrübelerriniz var mi ? yazin paylasin benle

birazdan yine inicemm keller da var daha 3-5 koli ve ufagindan kap canak, valla zor duruyorum, resmen auf drogen gibiyim 

PS ha bu arada drogen e karsiyim, sigara bile icmem ben, öptümmm 

bu tüketim cilginligi konusuna kafa yordugun icin tesekkürler

bunu cogu kisi yapmaz bile, ucuz iscilik, inanilmaz insanlik disi sartlari altinda eve ekmek alabilmek icin 18 saat calisan insanlar var, onlarin adina da katki saglayabiliyor isek ne mutlu

asil bunun icin insanligin bilincini törpülemek gerek

cok önemli bir sey bu cünkü

asil önemsememiz gerekenleri adina "ne kadar az esya, o kadar cok net görebilmek" benim yasam seklim

ayrica dogal kaynaklarin tükenmesi diye bir gercek var ortada, tükettik herseyi, sira insanlar da, kendi elimizle kendimizi öldürmek, yani suizid, yani intiha, korkunc birsey bu

durmaliyiz, hem de hemen !

"birde çöp olmuş kullanilamaz durumd olmasina ragmen onu kullanicam diyen bi tayfa var"

sanirim ben bu kategoriye girdim simdi, yukardaki kurdugum cümlemle ) 

anlik reflex neticesinde olusmus olan düsünce den fazlasi degil bence

asil problem daha büyük

kaynaklar bilincsizce tüketiliyor, bunun farkinda olmamiz lazim, gec bbile kaldik 

yedigimiz ictigimiz le baslamali belki de

eskiden annem gil almanlarla dalga gecerdi, diyorlardi ki "kiz sultan hele su oma ya bak, 3 domates almis, 1 sogan" napcaksa

mentalite de var bizim, herhalde yokluktan gelindigi icin midir nedir, yoksa gönlün zengin olmasi iddiasindan mi bilemiyorum, ama kilo kilo hatta koli koli alinmasi gerekiyormus gibi bir tutum vardi

ya et tüketimi ? felaket

o hayvanlara yem yetistirmek icin ucsuz bucaksiz tarlalar ekiliyor, o tarlalari olusturmak icin yagmur ormanlari yok ediliyor, o tarlalari sulamak icin ton ton su harcaniyor, neden ? biz hergün ucuz et yiyelim diye, HERGÜNNN, buna gerek var mi ? YOKK. fazla hayvansal ürünleri yemek hic bir avantaj saglamaz sana, aksine sagligindan olursun, hafta da 1 yersin kaliteli et, evvet iki kat öderrsin ama ne yedigini bilirsin en azindan ve kiymet verirsin o ürüne. 

momox diye bir platform var, kitap cd vs. aliyorlar, gerci 3-5 kurus ancak, ama damlaya damlaya da göl oluyor bir yandan, diger yandan da tam da o kitabi haril haril arayan kisiler var

neticeyi sonra bildiricem 

"sakla samani, gelir zamani" dememisler bosuna

birde uzmanlar "efendim 1 yil kullanmadiginiz, giymediginiz" ne varsa kurtulun derler, cok biliyorlar, 3 yildir keller de bekliyordu atilmayi garibim, simdi olmasaydi mecburen sirf bbir ampül mü asaydim cirkin cirkin, cok sevindim atmayisima, evet

biraz tozlanmis, balkonda temizleyim de bari, sonra asayim

eger yarina kadar hic birsey yazmadiysam, bilin ki bu sefer ceyran carpmistir

en iyisi youtube dan yine de bakim lamba kablolari nasil takiliyordu diye

ben giyinik yükledim ayakkabilari ki hani belki ayakkabinin güzelligi daha belirgin olsun diye, efendimesöylim yükledikten sonra bi tekrar fotolari kontrol ediyorkene, bi baktim ayaklarim ojeli bakimli filan ama tugla gibi yok yooook balyoz gibi cikmis, halbuki güzelim ayagim, beni ömür boyu hem sisko hem zayif tasiyan canim ayagim icin duygusallasirkene, tipin biri yazdi ebay dan, 

bana 10 degil 100 euro verecekmis ayakkabisiz ayaklarimi yakindan cekmiskenki halini ona göndereymisim, o an aha böyle  kaldim, ben derdime yanarken üstelik biri igrenc emellerine beni alet etmiscesine hissettim, fotoyu iptal da ettim, ayakkabiyi da gittim diakonie ye spenden ettim

igrenmeseydim, yemin ediyorum yapardim bu isi, sen ne diyorsun kullanmis donunu satanlar var ) ne kadar cok kulllandin o kadar fiyat artisi, yani 2 gün 50 euro, 4 gün 100, 60 gün 1500 ihhhhgggg kuscam

ama sana tavsiye hic durma, ebay de sattiginin 10 mislisini vinted de satabilirsin, cünkü oraya bakan kisi, 100 de 100 bir ürrün almak icin bakiyor ve sanirim kadinlar bakiyor, kadinlarin alima daha meyilli olduklarini biliyoruz kendimizden

sattikca hem rahatliyorum hem de cüzdanim doluyor

evet vakit isteyen bir mesguliyet, mesela o kadar paket hazirladim ki haftasonu, hermes le dhl in fiyat ve ölcü leri her an önümde olsunlar diye websayfasini hep acik tutarim, hermes in ölcü fiyat listesinle dhl in kinlerini birbirinle karistirmisim

onca paketi 2 ikea torbasina doldurup postahanede sira bekledikten sonra en büyük 3 paketi yanlis formatladim diye gerisinggeri eve dönünce , kiziyorsun kendine tabi, ne salagim yarebbim diye

ama olsundu, is bu, para kolay kazanilmiyor tabi

yani demem o ki, ugrastiran bir hobbi tabi, ama seviyorum ben napim 

haaa bak ne dicem, ben bu kiyafetleri akkalari felan tek tek elden gecirip asip fotograflayip yüklerkene, yüzlesiyorum da her birinle bir yandan, bana o parcanin hatirlattigi yasanmisliklar oluyor unutmus oldugum, ne bileyim hem güzel, hem güzel olmayan, ve hatta satmaktan vazgectiklerim de oldu bir yandan

mesela reebok dan beyaz sneaker almistim zamaninda, acaip rahat, ama o zamanlar bu sneaker modasi pek gündemde degildi, spor ayakkabisi $ikligi dana benimsenmemisi

dün penny markta gidecektim, bi dur sunu giyim dedim, üzerimde ipekyolun cok güzel boyfriend jeans im, bogazli ince kazagim, ve onun üzerine de son zamanlarda en gözde Hensel und Mortensen markasi lacivert  kislik pardüsemi giyince offfff diyorum size, o bicim havali 

tabi reebok sneakerlerimi koydum yine basköseme, bu Hensel und Mortensen pardüsemi de anlaticam biraz sonra

cünkü kalite, materyalleri genelde mohair veyahut angora ile calisilmis

style olarak dümdüz, yani "clean" tarzi

ben vintage i tam da bu yüzden seviyorum, bu kiyafetin sahibine tesekkür etmis gibi hissediyorum, cünkü kisi heveslenerek almis, giymis, güzel veya kötü günler gecirmis, ya satmak zorunda kalmis ya da bu dünyadan göc etmis gitmis, ona burada selam cakiyorum bi nevi ve hatta ona hatirlatiyorum, diyorum ki:  seni takdir ediyorum ve  güzel zevkin icin de tesekkür ediyorum. kiymet veriyorum kendimce o kisi ye. 

bundan bayagi bir zaman önce, isden eve dönerken bisikletimle, bizim sehirde miniminnak bir sozialkaufhaus var, onun önünden gectim gittim, 100 m sonra durasim geldi, sanki gözüme güzel bir sey takilmisti, döndüm mekanin önüne, bir baktim kapinin yanina kocaman bir tablo koymuslar, yagli boya tablosu, o kadar güzel ve fresh calisilmis ki, kaptigim gibi icerdeki elemana gittim, bunu alicam kac para istiyonuz diye sordum, kaffeekasse ye gönülden ne koparsa dedi, dururmuyum hemen verdim birseyler, ama kafa yok ya bende yani aninda calismiyor ya, e bisikletle gelmissin kizim, koca tabloyu nasil götürcen, gerisingeri girdim dükkana, bunu 1 saatligine kenara koyun, ama sakin kapinin önüne koymayin bozusuruz, gelcem sonra almaya ha dedim, emredersin bacim dedi kasadaki kadin, deli mi ne , 1 saat sonra arabamla gittim almaya, o tablo o gün bugündür evimdeki duvarimda, valla niyetlendim fotosunu cekip yüklicem kiz, ille de görün isterim cünküm. 

ha bi de ne dicektim, bacim sen hangi sehirdensin, bir kahve yap da geleyim tanisalim, acaip kanka oluruz diye düsünüyom ben, sen ?