Sakın, bu gençliğin bakidir sanma
Yıllar ile yarışınca anlarsın
Olaki, aynaya bakıp aldanma
Yüz hatların, buruşunca anlarsın

Ömründen gün çalar, bugün ve yarın
Hazana dönüşür gülün gülüzarın
Hilal kaş altında göz kapakların
Günden, güne kırışınca anlarsın

Ağrılar baş verir, sızılar dizin
Sis çöker önüne puslanır gözün
ilenmeye başlar oğlun ve kızın
Eşin bile darılınca anlarsın

Elinde avucunda yok ise malın
Yad olur dostların, sorulmaz halin
Toz, toprak içinde saçın sakalın
Birbirine karışınca anlarsın

Geçmez, kara günler gam ile çile
Elinde değil ki, edesin hile
Yokuş, şöyle dursun, düz yolda bile
Adım başı, yorulunca anlarsın

işte Mahmut Erdal örnektir sana
Göster Baki kalmış varmı bey ile ağa
Birgün kucak açıp kara toprağa
Sadık dosta sarılınca anlarsın 

    Sanalsiz böyle bir şey demek ),, Kahveler tazelensin

Yerin seni çektiği kadar ağırsın

Kanatların çırpındığı kadar hafif..

Kalbinin attığı kadar canlısın

Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...

Sevdiklerin kadar iyisin

Nefret ettiklerin kadar kötü..

Ne renk olursa olsun kaşın gözün

Karşındakinin gördüğüdür rengin..

Yaşadıklarını kâr sayma:

Yaşadığın kadar yakınsın sonuna...