Bazen hüzün çöreklenir Yüreğime
Çeker Güneşe Açılan Tüm perdelerimi
Hapseder beni
Bazen mutluluğun Elleri
Uzatır mavilikleri
Açıverir kafeslerimi
Ben durmadan kanat çırparım
Yakalamak Için
Yaşamın en güzel renklerini
Azat kuşları gibi