|
|
|
yoruldum... |
En derin acilarini bir agita döküp, Zamanin icinde silinip gitmesini dilersin. Sonra her aklina geldiginde, Yüregini dayanilmaz anilara terk edersin. Icin kiyilip param parca olur ya Iste o zaman hayat sinavinin ne oldugunu anlarsin. Her gecen an sirtina daha büyük yükler yükler. Büzülür kalirsin altinda, Kalkmak icin yollar ararsin. Anlarsin dertlerinin büyüklügünü, Siginmak istersin en yakin limana, Icinde bir titreklik hissetersin. Dogru olup olmadigi sorgularsin Hafiften bir korku sarar seni. Belki sen yine sen olursun Verdigin sinavi gectigini düsünürsün. Unutursun herseyi,kendinin dogru oldugunu düsünürsün. Aklina bile getirmek istemezsin Dogru bildiklerinin yanlis oldugunu. Zaman gecer dogrular yüzüne en siddetiyle iner. Yagmur gibi yagmaya baslar Topraga iner gibi iner ruhuna, Nakis gibi islenirler yüregine. Sendeki gercek senle yogrulur Kavrulur gidersin sonsuzluk yolculuguna. Esir sehrin sokaklarin kosar adim gider gibi, Artina bile bakmak istemezsin. Varmak icin gücünü sonuna kadar tükedirsin. Ates düser icine, Yanar güle dönersin. Pismanliklarin baslar arti arkasi gelmez sanirsin. Yeni bir var olus baslar. Dogum sancilari baslar gönlüne. Rüyamdaki sir ordaya dökülür. Bendeki seni anlarsin o an. Kagita dökülen kelam olur, Ilahi nur aydinlatir etrafini Yolculuk baslar sonsuza. ek.z |
|
|
|
|
|
|
|