
Bu şehre sen lazım
Kırılıyor umutlar,santimine paha biçilemiyor senli hayallerin,
Kilosu kaçadır bakışının ? Nerde satarlar kokunu ?
Bu şehre birkaç parça sen lazım…
Gökyüzü bir tuhaf bakıyor insanlara,
Gökkuşağı dargın yağmurlara,
Delikanlılıklar emanet bırakılmış kaldırımlara,
Yaşlı teyzeler minibüslerde hep ayakta,
Bir şeyler ters gidiyor umutlar karman çorman,
Bu şehre birkaç parça sen lazım…
Taze ekmek kokusunu unutmuş çocuklar,
Kediler kasapları terk edeli çok olmuş ,
Temmuzda yaprak döküyor ağaçlar,
Çocuk bakışıma bir yorgunluk yüklendi,
Uyumak istiyorum sonsuza dek,
Liseli aşıklar parklarda yoklar,
Yusufçuklar pencere kenarlarını terk eylemiş,
Bütün bakışlar yerlere düşmüş,
Gönlümü delmiş sızım,
Bu şehre birkaç parça sen lazım…
Güllerin kokusu,
Camların buğusu,
Büyümenin korkusu kayıp,
Sular kesik,hayat bitik,
Bir leş kokusu kenti sarmış,
Yıldızlarda bir tutarsızlık,
Dağların dorukları öpmüyor bulutları,
Serçeler kırgın ekmek kırıntılarına,
Karıncalar grevde,
Her şey tam tersine,
Unutulmuş şiirlerde nazım,
Bu şehre bir kaç parça sen lazım…
Sen lazım,sokaklardan hüznü kaldırmaya,
Sen lazım,yalnızlık depremini durdurmaya
Umutsuzluklara,suskunluklara,
Karanlıklara tutulmuş mızrabım,çalmıyor sazım
Bu yazdığım son yazım
Anlasana yaşanmıyor böyle
Bu şehre bir kaç parça sen lazım…