Kaderim yazılırken ezelden.
Dua ile sen düşürüldün rüyalarıma...
Ne varlığını ne ismini biliyorumdum.
Bu yaşayacağın kaderin denmişti bundan sonra.
Allah ı şahit etmiştik ikimizin verdiği söze.
Şimdi gidiyorum sonra geleceğim bekle demiştin...
Yıllar geçti belki sen yoktun ,
Benliğin hep gönlümdeki sırdı.
Hep orada sakladım yıllarca.
Sabırla beklemek bırakılmiştı bana.
Sadece biliyordum.
İçindeki o güzelliğin Allahtan geldiğini
O andan sonra içinin gülen yüzü oldun.
Bir an geldi içime bir ateş gibi düşürüldün.
Yıllar sonra yüzün görünmüştü .
Aynı ilk rüyadaki gibiydi.
Gönlünün güzelliği yüzüne yansımişti yine.
O an anlamiştım kaderim zor ama güzel yazıldığını.
Sonrası ne ben anlatabildim kendimi,
Ne sen anlamak istedin.
Bir imtihandan geciyorduk ikimizde.
Sırtımıza kaderimizin ağır yükü vardı.
Herşeyi bana gösterip sonra yaşadan kudret.
Seninde gönül kapılarını sonuna kadar açtı.
Şimdi o güzel kaderimizi yaşama zamanı belki.
Yarını umutla senin gelmeni beklemek kaldı...