Kendimi bir boslukta hissetim.
Yanlizligima hadi yeter dedim.
Disaridaydik rüzgar hafif esiyordu,
Günes sirtimi isitiyor icim üsüyordu.
Yürütük beraber yorulana kadar.
Belki icimizi isitir diye 
Nede olsa kirk yil hatiri vardi.
En güzel sohbetler onunla baslardiya,
Oturduk...
Kahvemizde gelmisti yudumluyorduk yavas yavas.
Uzun uzun dertlesmeye basladik yanlizligimla.
Zaman hayli gecmisti.
Yeter dedi bendende kötüsün...
Sustum...
Sende anladiktan sonra,
Konusmanin ne anlami kalirdi geriye.
Sessizce dogruldum yerimden...
Herseyin zamani vardir ey gönül dedim kendime..,
Gidelim artik...
Yine biz bize kaldik .
Yolumuz uzun zor....
k.z