Susman...
Bicak yarası gibidir,
Deler geçer.
Nerden geldiğini bile fark etmezsin.
Sadece acısını iliklerine kadar hissedersin.
Sen ne kadar uzakta olsanda,
Yeter ki konuş.
Ben seni hep duyarım.
Bazen gerekirse yaramın üstüne,
Tuz biber eker sararım.
Bilirim o an acıtsada,
Zamanla herşey iyileşir

Ben el miyim.
Gönlündeki tek ben değilsem.
Neden bu öfke, bu sitem.
Efkarımı kuşun kanatına yükledim.
Uzak memleketlere yolladım.
Belki seni orda görürse,
Kulağına aşkı fısıldarsın diye.

Hayat öyle ikiyüzlü olmuş ki,
İnsanlar bile gerçek yüzlerini göstermeye korkuyorlar.
Ne acılarını,
Ne mutsuzluklarını,
Nede yalnızlıklarını dışarı vurabiliyorlar.
Hepsinde sahte bir gülümseme.
Sanki içinden gecenleri bilmez gibi.
Bizede yutturmaya kalkışıyorlar.
k.z