Eevet Bende Sevdim Yalan degil

Şefkat duydum annenin çocuğuna duyduğu gibi

Korudum dikenin gülünü koruduğu gibi

Özledim yarınların dünleri özlediği gibi

Aramaktan hiç yorulmadım mecnunun Leyla’sını aradığı gibi.



Hayal kurmaktan vazgeçmedim büyümeyi bekleyen çocuk gibi

Yollarını bekledim babasının dönüşünü bekleyen evlat gibi

Seni sevmekten hiç vazgeçmedim ki tek sermayesi umut olan fakir gibi

Her gece hüzün çöktü üzerime. Bayramlardaki öksüz insanlar gibi.



Ama artık bir gerçek var ki.

Sen gündüzsün ben gece. Sen gerçeksin ben sahte. Sen Leyla’sın ben Mecnun. Artık kavuşmamız ya türkülerde ya da hayallerde…