Soğuk bir sabaha uyandım içimde bir ürpertiyle, yalnızlığın koynundan çıkıp özlemlerimle düştüm yollara, bata çıka bu şehri kaplayan beyaz örtüden.

Tek hissettiğim içime kadar işleyen soğuktu, ellerim üşüyordu, ah yanımda olsaydın, ah olabilseydin, ellerimi tutabilseydin, sıcaklığın içime kadar işleseydi…. 

 Ah keşke, keşke... 

Ne çok keşkeklerim oldu, ama hiç biri içimi bu kadar ürpertmedi.

üşüyorum,

yokluğunda hep üşüyorum..!

Gökten yağarken lapa lapa kar taneleri,

saclarıma dokunan her tanede senin ellerini hissetmek istiyorum..

Bu şehri beyaz bir örtü kaplıyor,

ve kalbimi de bembeyaz bir özlem, senin sevginle dolu..

Ne çok özlemlerim oldu, hiç biri bu kadar derinden ve güçlü olmadı,

özlüyorum,

yokluğunda var ligini hissetmeyi özlüyorum

Hani özlemek var ya .

Yokluğuna dayanamayıp için için yanmak,

Varlığında ise bir türlü ona doyamamak..

Ama yine de hep özlemek,

özledikçe sevmek,

sevdikçe özlemek

Her anında o askı yüceltmek.

insan sevince anlıyor bunları

Aşkın diğer adı özlemekmiş,

Bazen bir çok zorluklar yaşarız, kimi zamanda içimizden isyan etmek gelir, fakat bilmemiz gereken önemli şey basımıza ne gelirse gelsin her şeyin mantıklı ve geçerli bir sebebi vardır. Zorlukla ve acılar olmasa, güçlü durmanın ve mutluluğun kıymetini nasıl bilirdik? Birileri kötülük yapıp, bizleri ezmese, iyi insanların varlığını, değerini ve sevginin değerini nasıl bilirdik?

Ne yaşarsak yaşayalim, herşeyin mutlaka gecerli bir sebebi vardır, lakin parasız aşk neye yarar değil  diye düşünmek yerine, paralı aşk nasıl olur diye düşünmelidir insan. para ile mutluluğu satın alan varmı ki acep? sadece kendini tatmin etmek adına takılır gider sonsuzluğa.... geriye ne kalır koskoca bir ah.....

bir söz derya : olmaya devlet cihanda bir sıhhat nefes gibi... en büyük zenginlik sıhhattir..

Şükür, nimeti verene karşı duyulan minnetin açık bir göstergesidir.

O yüzden, kendisinden bir iyilik gördüğümüz kişiye teşekkür ederiz.

Şükür ve minneti en çok hak edense, mülkün mutlak sahibi olan Allah-ü Teâlâ’dır.

Zaman zaman nankörlük edip, elimizdekini azımsıyor olsak da, nimet deryasında yüzdüğümüzü kimse inkâr edemez.

En basitinden bir ihtiyacımızı gideren kişiye minnetimizi defalarca dile getirirken, sayısız ihtiyacımızı karşılayan Rabbimize şükrü hakkıyla yerine getirebiliyor muyuz?

Mesela göz ameliyatımızı başarıyla gerçekleştiren doktora bu çabasından dolayı defalarca teşekkür ediyoruz.  Aynı teşekkürü o gözü yoktan var eden RABBİMİZE karşı da yapmamız gerekmiyor mu?