İlk başta suya kanar gibi kandım,
Sözlerine inandım herkesin kalpten, çok içten.
Bu uykumdan uyanmam zaman aldı,
Uyandım, uykusuzluk başladı aninden, aniden.

Yıllar öğretmenim oldu, gerçek zor okuldu.
Kaçtım dersten, derslerden, isterdim uyanmak birden,
Bir kötü kabustan cidden, aniden.
Sahiden.

Bendeki buz söndürüyor ağır ateşleri,
Yakmaya çalıştığım kısa çıralar nemli,
Karaya oturmuş geminin tayfasındanım kabaca,
Ruh halim, ejderhaya kafa tutan bir atmaca.

Bu hayat bolca kutulu bulmaca,
Bildiğin, cevaplar olur; bilemediğinde karmaşa,
Dallanıp yeşermek de var, ve bir de solmaca,
Nefesten kesilmek de var, içinde koşmaca.