|
|
|
Laf-ü Güzaf |
Gülüşünü bana versin, söyle lütfen yalvar benim için..Bana senin gülüşünü versin, sonra öldürsün beni, sonra yok etsin gözüme görünmez..Bana sesini bir kez duyursun, sesin desin ki ah : ''özledim'' desin. Sonra çıkmasın sesim mühim değil. Mühim olan seni özlüyor olmam, sen umrumda bile değilsin, anneni merak etmiyorum artık babam da ölebilir..Sadece özledim, her şeyimi alsın benden; bir sen, çok değil, bir seni versin bana. Saçlarını okşayım yine, sen hayallerinden bahset, ben küseyim.. Sen yanıma bir gel..Gel gel de ben cehenneme gideyim.Bırak yaksın tanrın beni, bana senin gülüşünü versin, varsa alsın sevabımdan. Özlemek illet bir şey hayatım bilmiyorsun, özlemek yaşlandırıyor insanı, özlemek sigaradan daha zararlı, özlemek dişleri sarartıyor, özlemek saçları döküyor ve ben her özlediğimde bir bebek sütten kesiliyor..Gel bak özledim..Bana seni versin yahut o senli günlerimi.. |
|
|
|
|
|
|
|