|
|
|
ucurumun kenarında duslerim |
Sadece bakmaktı yapabildiğim göremediğimden değil görülmesinden korktuklarımı ele vermemek adına, oysa ne satırlar dökülüyor sessizce ve ne satırlar kazınıyor içime, sadece bakmaktı yapabildiğim ve sadece susmak... Uçurumu görmeden düşmek gibi boşluğa ve ısrarla kollarını açmak ve dönmek yaşamdan öncesine çamurdan bir ölmek nihayetinde... Kaç keresi yok bunun bir kere çarparsa duvar gelemez kendine ve bir tabut soğukluğu değil yalnızlık demlenir o vakitlerde ve eşitlenir ölen de seven de ! ----- Söylediklerimden cok Sustuklarımda Saklıyım Ve Gizledikleri |
|
|
|
|
|
|
|