neden bu kadar ön yargili oluyoruz...neden isin ic yüzünü ögrenmeden karaliyoruz birbirimizi...Aslinda karsimizdakini anlamaya calissak,onu dinlemeyi ögrenebilsek,"evet ya"haklisin demeyi bilsek...
ne güzel olurdu dimi.... Aslinda hicte zor deyil biliyormusunuz..
Bakin size bir hikaye anlatayim...
Dag evinde kocasi ölmüs tek basina yasayan hamile bir kadin,kendisine arkadas olmasi icin,dagda yarali olarak buldugu gelincigi evinde beslemeye baslar..
Gelincik kadinin yanindan biran olsun ayrilmaz..iyice evcillesir..Bir süre sonra kadinin cocugu dünyaya gelir,gelincik zarar vermesin diye dikkat eder...
Bir gün birkac dakikaligina evden ayrilmak zorunda kalir..Bebek ile gelincik evde yanliz kalmislardir...
Aradan biraz zaman gecer anne kosarak eve gelir..Gelincigi kanli agzindaki kanlari yalarken görür..Anne cildirmiscasina gelincige saldirir ve oracikta öldürür hayvani...
O sirada icerden bebegin aglama sesini duyar ve odaya gider...Odada besigin icindeki bebegin yaninda duran parcanlamis bir yilan görür..
.....ve gerisi sonsuz bir PiSMANLIK.
Simdi bu hikayeden bir anlam cikaralim ve pisman olacagimiz seyler yapmayalim...
sevgiyle kalin.. 
49 aktive Mitglieder
