Zengin bir isadami ölüm dösseginde oglunu cagirir yanina,aralarinda söyle bir konusma gecer:
-evladim ben artik ölüyorum,son duraga geldim,topragi görüyorum,
-aman babacim ALLAH korusun,
-sözümü kesme bitirmeden,bunca zaman yasadim fazladan,bir vasiyetim var sana..
-yerine getirecegine söz ver bana...
-emrin olur buyur babacigim...
-Sözmü.??
-Söz...
-Sana üzeri yazili 2 zarf verecegim,birincisini ölünce hemen acacaksin,ikincisini beni topraga verdikten sonra acacaksin.....
-Emrin olur babacigim...
-Aglama evladim her canli ölümü tadacak bir gün..vakti gelen gidecek..
....ve adam ölür.
Arkasindan gözyaslari sel olur..evinden alinip caminin morguna götürülür..
Oglu birinci zarfi acar..icinde söyle yazar..
-"Beni coraplarimla gömün"..
Babanin vasiyeti emirdir..oglu yerine getirmelidir..
Cenaze yikanir..
Ogul coraplari babasinin ayaklarina giydirir..
Hoca saskinlikla sorar..
-Ne yapiyorsun.?
-Babamin vasiyetini yerine getiriyorum...
-Hemen cikart o coraplari..
.Dogru konus benim kim oldugumu biliyormusun..
-Hic fark etmez,dinimizde herkez birdir..mezarda insanlar sadece kefenlidir..
-Ben yinede coraplari giydirmek istiyorum..
-Bende sana bu is olmaz diyorum..
-Ama neden.?
-ALLAH emride ondan..
ogul ne yaptiysa giydirememis coraplari.bir kat daha artmis acilari..
Babasini defnedip evine geldi,hemen ikinci zarfi acti...
Yine sasirdi icinden cikan yaziya...söyle yazmisti babasi:
-"Gördün ya evlat,götüremedim bir cift corabi,kendine ceki düzen ver unutma bu hayati"...
ÖLÜM var ÖLÜM....
akilli ol..zenginlik döndürmesin basini,faniye satma bakiyi....
Ogul uzun süre agladi,babasinin son vasiyetini sakladi.....
iste böyle dostlar,param var diye güvenme,bir cift corabi dahi götüremiyor insan......