Kendime merhaba demeyi seviyorum.
Aynaya baktığımda eşsizliğimi seviyorum.
Benden bir tane daha olsaydı diyorum,
Benden bir tane daha olsa iyi mi olurdu?
Biri tembellik yaparken biri çalışırdı,
Biri şarkı söylerken, biri şiir yazardı.
Biri dünyayı gezerken, biri gezdiği yerlerde iz bırakmak için eylemler düzenlerdi.
Biri insanlar için yaşarken,
Diğeri sadece kendisi için yaşardı.
Liste böyle uzar giderdi.
Sonra işler, güçler karışırdı.
Sonra biri iyilik yaparken biri kötülük yapardı.
Bir suç işlenmişse,
Sorulduğunda hanginiz suçlu diye,
İkisi de ben değilim derdi.
Bir iyilik yapıldığında, ödül büyük hanginize verelim diye sorulduğunda,
Atlardı ben ben ben diye ikiside..
İşte o zaman bir çuval pirinçten taşı ayıkla!
Birde sadece bir bana katlanamayan insanların vay haline!

)
Sabredilebilir mi benden iki taneye?
Yok benden sadece bir tane yeter,
Ben tek, yegâne olmalıyım.
Kaşımla, gözümle, kalbimle,
Hatta parmak izimle.
Tek...
Yaradan en güzelini düşünmüş,
Hepimizden bir tane..
Her isim tek bir ömre doğmuş,
Her gün tek bir gün olmuş,
Her gün tek bir sabah yaşanmış..
Sabahları dünya yeniden kurulmuş,
Her insan bir dünya olmuş..
Gün/Aydın,
Günaydın...